زهرا دوستی نسب
تقریباً همهی ما وقتی احساس میکنیم عملکرد گوشیمان کند شده، اولین کاری که انجام میدهیم این است که برنامههای باز را یکییکی میبندیم یا از گزینهی Force Quit استفاده میکنیم. بسیاری از کاربران باور دارند بستن اپلیکیشنها در پسزمینه باعث افزایش سرعت گوشی و صرفهجویی در مصرف باتری میشود. اما آیا واقعاً چنین است؟
واقعیت این است که در اکثر موارد، بستن اجباری برنامهها نهتنها باعث بهبود عملکرد گوشی نمیشود، بلکه میتواند مصرف انرژی را افزایش داده و باعث کندی مجدد دستگاه شود. در این مقاله از دارا کالا بررسی خواهیم کرد سیستمعاملها چگونه حافظه را مدیریت میکنند و چرا بهتر است گاهی اجازه دهیم گوشی خودش کارش را انجام دهد.
گوشی هوشمند، دقیقاً مثل یک رایانه کوچک، دارای حافظهی موقتی به نام RAM است. این حافظه برای نگهداری دادهها و فعالیتهایی که در حال اجرا هستند یا بهتازگی اجرا شدهاند استفاده میشود. اکثر شما وقتی میبینید RAM پر است، احساس میکنید سیستم کند شده و نیاز به خالی شدن دارد؛ درصورتی که واقعیت متفاوت است.
در سیستمعاملهای جدید، وقتی برنامهای را اجرا میکنید، بخشی از اطلاعات آن همچون تصاویر، دادهها و وضعیت فعلی در RAM ذخیره شده تا در اجرای بعدی سریعتر باز شود. این فرآیند را حافظه کش مینامند. بنابراین درصورتی که بعد از مدتی دوباره همان اپلیکیشن را باز کنید، به دلیل اینکه اطلاعات آن از قبل در حافظه نگهداری شدهاند، بسیار سریعتر اجرا خواهد شد.
سیستم عاملهای Android و iOS الگوریتمهای هوشمندی دارند؛ که بهصورت خودکار تصمیم میگیرند کدام برنامهها باید در حافظه بمانند و کدام باید بسته شوند. درصورتی که RAM فضا نیاز داشته باشد، سیستمعامل بهصورت خودکار برنامههای غیرفعال ربه صورت کامل میبندد تا فضا آزاد شود. بنابراین نیازی به دخالت شما نیست.
این روش تعادلی بین کارایی، مصرف باتری و سرعت اجرا برقرار خواهد کرد. هنگامی که شما بهاجبار برنامهها را میبندید، گوشی مجبور است هنگام باز شدن دوبارهی برنامه تمام دادهها را مجدداً بارگذاری کند، که خود باعث افزایش مصرف CPU، کاهش عمر باتری و حتی کندی بیشتر سیستم خواهد شد.
بستن اجباری اپلیکیشنها به این معنی است که شما به سیستمعامل دستور میدهید حافظه اختصاص داده شده به آن برنامه را کاملاً آزاد کند. این اقدام برخلاف تصور اکثر کاربران همیشه به نفع عملکرد گوشی نیست. برنامهها برای اجرای سریعتر، دادههای مهم خود را در RAM کش میکنند. شما با Force Quit برنامه ها در واقع این کشها از بین میبرید. بنابراین، دفعهی بعد که میخواهید آن برنامه را باز کنید، گوشی مجبور است به جای اینکه برنامه را از حالت تعلیق برگرداند، باید دوباره هسته برنامه را راهاندازی کند. همچنین تمام تصاویر، وضعیت ورود به حساب کاربری و دادههای لازم را باید از حافظه دائمی بخواند و دوباره در RAM قرار دهد.
وقتی شما یک برنامه را برای مدتی رها میکنید، سیستمعامل آن را از حافظهی فعال خارج نمیکند، بلکه آن را به یک حالت تعلیق میبرد. در این حالت، برنامه دیگر نمیتواند به CPU دسترسی پیدا کند یا فرآیندهای سنگین را اجرا کند. در نتیجه، مصرف باتری عملاً صفر است. در یک جمله می توان گفت عادت Force Quit دقیقاً نتیجهی برعکس هدف شما را دارد.
هرچند سیستمعاملهای جدید وظیفه مدیریت حافظه را به خوبی انجام میدهند، ولی همیشه استثنائاتی هم وجود دارد که دخالت کردن شما برای بستن یک برنامه ضروری است. در ادامه آنها را بررسی خواهیم کرد:
درصورتی که یک اپلیکیشن به دلیل وجود باگ داخلی، یک فرآیند ناموفق، یا تداخل با بخش دیگری از سیستم، کاملاً متوقف شده باشد و به هیچ فرمان لمسی یا سیستمی پاسخ ندهد، تنها راه چاره بستن اجباری آن است.
گاهی اوقات، یک برنامه به دلیل یک خطای برنامهنویسی یا یک بهروزرسانی ناموفق، وارد یک حلقه بیپایان در پسزمینه میشود. این حلقه ممکن است شامل تلاش مداوم برای همگامسازی دادهها یا اجرای یک فرآیند باشد که هیچگاه تمام نمیشود. اگر با کاهش شدید باتری در زمانهایی که از گوشی استفاده نمیکنید مواجه شدید یا نام برنامه در لیست مصرفکنندگان باتری با درصد بالا دیدید، بستن اجباری، این چرخه معیوب را میشکند.
زمانی که شما نیاز به اجرای یک اپلیکیشن بسیار سنگین دارید، در حالی که گوشی شما منابع کمی در اختیار دارد میتوانید از بستن اجباری برنامهها استفاده کنید. اگرچه سیستمعامل باید خودش برنامههای کماهمیت را ببندد، ولی در بعضی از دستگاههای قدیمیتر یا سیستمهایی که به خوبی بهینهسازی نشدهاند، انجام این کار کاربرد دارد.
در این قسمت بهترین راهکارها بر اساس بهینهسازی و مدیریت منابع سیستمعامل را به شما آموزش میدهیم تا بتوانید به صورت هوشمندانهتر سرعت گوشی خود را افزایش دهید:
حافظه کش دادههای موقتی هستند که برنامهها برای بارگذاری سریعتر در خود نگه میدارند. حافظه کش برای سرعت برنامهها مفید است؛ ولی تجمع بیش از حد آن میتواند فضای زیادی اشغال کرده و گاهی اوقات باعث تداخل شود. توصیه میشود بهصورت دورهای به تنظیمات هر برنامه بروید و فقط حافظه کش (Clear Cache) آن را پاک کنید. با انجام این کار اطلاعات اصلی برنامه پاک نشده و فقط دادههای موقت و غیرضروری حذف میشوند.
سازندگان گوشیهای همراه همیشه در حال بهینهسازی کدهای خود هستند. انجام آپدیتهای نرمافزاری گوشی به صورت منظم شامل بهبود عملکرد و رفع باگهایی هستند که ممکن است باعث مصرف منابع غیرضروری شوند. به همین دلیل توصیه میشود همیشه سیستمعامل (iOS و Android) و تمامی اپلیکیشنهای خود را به آخرین نسخه موجود بهروز نگه دارید.
هرچند خود سیستمعاملها مدیریت مناسبی دارند، ولی بعضی از برنامهها در تنظیمات خود اجازهی فعالیت بیشتری در پسزمینه میگیرند. در گوشیهای اندرویدی میتوانید به تنظیمات باتری یا اپلیکیشنها بروید و اجازه فعالیت در پسزمینه را برای برنامههایی که بهندرت استفاده میکنید محدود کنید. همچنین در iOS به تنظیمات رفته و قابلیت تازهسازی محتوای اپلیکیشن در پسزمینه (Background App Refresh) را برای برنامههایی که به بهروزرسانی مداوم نیازی ندارند غیرفعال کنید.
انیمیشنهای رابط کاربری باعث میشوند گوشیهای قویتر، سریعتر به نظر برسند. ولی این انیمیشنها در گوشیهای قدیمیتر فشار زیادی به پردازنده گرافیکی وارد میکنند و باعث افت سرعت گوشی میشوند.
در سیستمعاملهای مدرن، بستن اجباری اپلیکیشنها نهتنها به افزایش سرعت گوشی کمک قابل توجهی نمیکند، بلکه در بسیاری از موارد اثر معکوس دارد. هر بار که یک برنامه بهصورت اجباری بسته میشود، سیستمعامل برای اجرای مجدد آن باید همه چیز را از ابتدا بارگذاری کند. سیستمعاملهای امروزی دارای الگوریتمهای هوشمند مدیریت حافظه و فرآیندهای پسزمینه هستند که بهطور خودکار و بدون دخالت کاربر، اپلیکیشنهای غیرضروری را متوقف میکنند. بنابراین بهترین کار برای حفظ سرعت و سلامت گوشی موبایل، اعتماد به هوش سیستمعامل گوشی است.
کلیه حقوق این تارنما محفوظ و متعلق به فروشگاه اینترنتی دارا کالا می باشد
اندازه صفحه نمایشی کوچکتر از استاندارد است!